İdrar kesesi içinde gelişen tümörlerdir. Birçok kanserojen maddeye maruziyet neden olarak suçlanmakla birlikte
en fazla sigara ile ilişkilidir. Boya ve lastik endüstrisinde çalışanlarda görülme riski normal popülasyona göre
daha yüksektir.
Belirtiler- Bulgular ve Teşhis
En sık görülen belirtisi ağrı sızı olmaksızın aralıklar ile tekrarlayan kanlı ve pıhtılı idrar yapmadır. Bunun yanı sıra sürekli sık idrara çıkma ve yanma olması gibi uzun süren ve tedaviye rağmen geçmeyen enfeksiyon belirtilerinde de şühelenmek gerekir. Hem erkeklerde hem de kadınlarda görülebilir. İdrar tahlilleri (sitoloji, FISH) genellikle tatmin edici düzeyde teşhis koydurucu değildir. Mesane ulrasonografisi,
bilgisayaralı tomografi veya manyetik rezonans görüntüleme yöntemleri sonucunda mesane içinde yeterince büyüklüğe ulaşmış bir kitle lezyonu görülebilir. Ancak kuvvetle mesane kanserinden şüphe edilen durumlarda en kesin teşhis yöntemi idrar kanalından ince bir optik aletle girilerek mesane içinin endoskopik olarak görülmesidir (Sistoskopi). Bu esnada görülen şüpheli lezyonlardan örnek alınarak patoloik değerlendirmeye gönderilir ve hatta mümkünse tamamı çıkarılarak tedaviye de başlanmış olunur. Patolojik değerlendirme sonucunda mesane kanseri olarak sonuç alınırsa, kanserin mesane içindeki derinliği, dışarıya taşıp taşmadığı, uzak organlara metastaz yapıp yapmadığı gibi parametreler ışığında hastalık evresi belirlenir.
Tedavi
Mesane içinde yüzeyel şekilde bulunan, mesane kas dokusuna kadar inmemiş kanserler sistoskopi eşliğinde içerden temizlenir (TUR-Mesane) ve aralıklı sistoskopi ile takibe alınır. Bu aralıklar ilk yıl için genellikle 3 ayda birdir. Sigara içen hastalara mutlaka terk etmesi tavsiye edilir. Tekrarlama riski yüksek ve mesane içinde yaygın olan tümörler (patolojik olarak pT1 veya yüksek gradeli) için mesane içine idrar kanalından takılan bir kateter aracılığı ile kemoterapi ilaçları veya immuniteyi arttıran BCG verilebilir. İlk teşhis anında mesane kasına kadar inmiş olan ya da takipte ilerleyen mesane kanserleri için vücudun başka yerine yayılım yoksa (patolojik olarak pT2) yapılacak en iyi tedavi yöntemi mesanenin tamamen çıkarılması ve çevredeki lenf nodlarının çıkarılmasıdır. (Açık veya Laparoskopik Radikal Sistektomi). Bu durumda bağırsakların bir kısmı kullanılarak yeni bir idrar torbası yapılır. Bu torba normal idrar yapma kanalına bağlanabilir ya da uygun olmayan hastalarda direk karın duvarına açılabilir. Mesanesinin alınmasını istemeyen ya da ameliyat için uygun olmayan hastalar için mesaneye vücut dışından ışın verilmesi de (radyoterapi) bir tedavi seçeneğidir. Mesanenin tam olarak çıkarılamadığı durumlarda veya vücudun başka bir yerine yayılım olduğunda kemoterapi vermek gerekir. Kemoterapi bazı hastalara tümörün küçültülmesi ve mesane dışına muhtemel mikroskobik yayılımın önlenmesi amacı ile ameliyat öncesi de verilebilir. Ameliyat sonrası patolojik değerlendirmede mesane dışına tumor taşması şüphesi (patolojik olarak pT3 veya pT4) varsa yine ek tedavi olarak kemoterapi verilmesi gerekebilir.
